Podstawowa konfiguracja zawiera wezwanie pielęgniarki lub innej osoby nadzorującej. W salach szpitalnych wezwanie najczęściej uruchamia się za pomocą manipulatorów z przewodem a w łazienkach/WC za pomocą włączników pociągowych, montowanych także powyżej kabin prysznicowych. Należy pamiętać o właściwym rozmieszczeniu przycisków wzywających, aby umożliwić ich natychmiastowe użycie. W zależności od potrzeb lub życzeń inwestora, można stosować zamiennie różne rodzaje przycisków w obrębie pomieszczenia, nie wpływa to na zmianę okablowania. Alarmy z identyfikacją pomieszczenia z którego nastąpiło wezwanie sygnalizowane są w dyżurkach pielęgniarskich lub lekarskich. Centralka składa się z sygnalizatorów oraz numeratorów, elementy dobierane są indywidualnie do każdego systemu oraz montowane w ramkach wielokrotnych w dyżurce/recepcji. Standardowe rozwiązanie przewiduje skasowanie w centralce głośnego buczka aby w nocy nie budzić pacjentów, dalej działa cichy buczek z możliwością regulacji tonu i głośności do czasu skasowani alarmu w nadzorowanym pomieszczeniu. Należy pamiętać o instalacji kasowników wewnątrz pomieszczenia objętego systemem, zamontowanie kasownika np. na korytarzu może spowodować wyłączenie alarmu przez przypadkowe osoby. Podobne rozwiązania stosowane są w domach opieki i sanatoriach.
Istnieje możliwość zaprojektowania systemu z dodatkowym wezwaniem lekarza z sali lub dyżurki pielęgniarskiej, instalacji dodatkowych centralek i powtórzenia alarmu w wielu miejscach, aby ułatwić pracę personelu oraz skrócić czas reakcji. Wiele przykładowych rozwiązań zawierają rysunki, dostępne w formacie DWG.