De Ty-Rap werd in eerste instantie uitgevonden als oplossing voor het bundelen van honderden meters bedrading in verkeersvliegtuigen. Tegenwoordig zijn Ty-Rap kabelbinders vrijwel overal te vinden – van Nascar-racemotoren tot werkschuurtjes in de achtertuin.
Zelfbindend en in principe onverwoestbaar. Het baanbrekende ontwerp van de Ty-Rap kabelbinder laat zien hoe je een ingewikkeld probleem met een simpele techniek kunt oplossen.
Voor de kabelbinder ging bij Logan het spreekwoordelijke lampje branden toen hij in 1956 een productievestiging van vliegtuigbouwer Boeing bezocht. Vliegtuigbedrading was een omslachtige en uitgebreide onderneming, waarbij honderden meters draad op platen multiplex van ruim 15 meter werden aangebracht, bijeen gehouden door een geknoopte, gevlochten nylon draad met daarop een waslaag. Elke knoop moest worden aangetrokken door de draad rond een vinger wikkelen. Daarbij sneed de draad soms in de vingers van de medewerkers tot ze een dikke laag eelt of “hamburgerhanden” hadden gekregen.
Logan was ervan overtuigd dat er een eenvoudiger, gebruiksvriendelijker methode moest zijn om dit belangrijke werk uit te voeren. De daaropvolgende jaren experimenteerde Logan met allerlei gereedschappen en materialen. Op 24 juni 1958 werd het octrooi voor de duurzame, gebruiksvriendelijke Ty-Rap kabelbinder aangevraagd. De rest is, zoals men zegt, geschiedenis.